Zapotrzebowanie polskiego rynku pracy w zakresie wykształcenia, umiejętności praktycznych i kompetencji warunkowane jest nie tylko przez zmiany zachodzące w kraju, ale i trendy pojawiające się na europejskich i światowych rynkach pracy. Zarówno globalizacja, jak i wspierające ją technologie stwarzają nowe możliwości i skłaniają do poszukiwania adekwatnych do bieżących potrzeb i elastycznych rozwiązań w organizacjach sektora prywatnego i publicznego, co wymusza zmiany w strukturze rynku pracy i edukacji.
Odpowiedzią na te wyzwania są m.in. mechanizmy wspierające ideę kształcenia przez całe życie, do których należą indywidualne konta szkoleniowe i mikropoświadczenia, wspierające tworzenie spójnego europejskiego obszaru edukacji.
Nadrzędnym celem jest dobre przygotowanie dzieci i młodzieży do uczenia się przez całe życie, a także przygotowanie osób dorosłych do poszerzania oraz uzupełniania swoich kompetencji i kwalifikacji przy uwzględnieniu zmian w życiu zawodowym, społecznym i osobistym. Ten cel opiera się na kilku zasadach, z których najważniejsze to:
- elastyczne podejście do uczenia się, czyli łączenie formalnych i nieformalnych sposobów edukacji;
- docenianie uczenia się na każdym etapie życia, czyli reakcja na zmiany rynku pracy przez dopasowanie kariery edukacyjnej, a później zawodowej;
- wszechstronność uczenia się, czyli edukowanie osób, które znajdują się poza tradycyjną polityką edukacyjną, np. małych dzieci, osób pracujących, nieaktywnych zawodowo, a nawet seniorów;
- postawienie osoby w centrum, czyli dostosowania się do indywidualnych potrzeb uczących się ludzi;
- efektywne inwestowanie w uczenie się, czyli dobranie odpowiedniego modelu finansowania działań w zakresie kształcenia i szkoleń (Załącznik do uchwały nr 160/2013 Rady Ministrów z 10 września 2013 r.).
